In my last post I talked about my favourite artists as a kind of introduction to my taste of music. Now it’s time to do the same thing with my favourite movies. Here’s a small selection, mostly arranged in categories:
I wanna start with a movie, that’s actually not a movie.
It’s a mini-series called The tenth kingdom, which is a favourite of the family basically. Especially my sister loves it. It is about 7 hours long if you watch it in its entirety. The story revolves around a father and a daughter who get trapped in the land of fairytales, where snow white once was queen and everybody lives happily ever after. They’re on a quest to find the magic mirror that can get them home to New York. It sounds like a cheesy story, but it’s really quite nice and not as predictable as you might think. It gives a nice interpretation of the world of fairy tales after the brothers Grimm stopped telling them, it’s funny but also serious and you won’t get bored those 7 hours.
Disney
I love Disney movies! Even though the stories are always a bit predictable with the eternal happy ending, I love watching them for a reason: I love the songs in the Disney movies. Of course I’m a music lover and the Disney songs have beautiful melodies. When I was little I always watched the movies in Dutch, ‘cause I couldn't read subtitles yet, but the last couple of years I got to know the English versions of my favourite Disney songs, and they’re even better usually.
My favourite Disney movies: The little mermaid, Pocahontas, The lion king, Aladdin
Johnny Depp
Like a lot of other girls my age, I’m quite the Johnny Depp fan, not necessarily because of his good looks (although he is cute!) but mostly because he’s a great actor. Whatever role he plays, he does it well, and he has played some divers roles in his career. Just try and compare his characters in the three movies I wrote down below (my favourites!) and you won’t find a lot of similarities.
My favourite Johnny Depp movies: Chocolat, Sleepy Hollow, What’s eating Gilbert Grape?
Heavy stories
For some reason I like to watch movies that are pretty heavy on your emotions, and some of them stick to me like glue. Here I want to talk about two movies that have had a big impact on me. First there is Requiem for a dream, a movie about drugs and addicts. I saw this movie with my mom and it’s pretty heavy, ‘cause you see the lives of the protagonists fall apart as their addiction grows worse and worse. It has some vivid scenes, and those images got stuck in my head, and pop up in my mind again every now and them (I have a bit of a photographic memory and that makes it so that certain images – whether they are happy, sad, horrifying or beautiful – get stuck in my mind and appear out of nowhere, like when I’m trying to sleep).
Another movie that affected me was Panic room, with Jodie Foster and Kristin Stewart. It’s about a mother and her daughter that try to fight of some burglars in their house and get stuck in a panic room. The daughter however is a diabetic and needs to get an insulin shot. She gets sicker and sicker! The image of her face imprinted itself in my head and I couldn’t sleep for a few days, because of that image. However, that also makes it a very good film! It had this effect on me, because it all seemed so real, which is always a good quality in a movie like this one.
Italian cinema
As I told you before, I have a certain love for Italy (I studied Italian) and that has resulted for me in watching a lot of Italian movies. There are two films – actually: one is more of a mini-series – that I like a lot. Firstly the movie La vita è bella with the slightly eccentric Roberto Benigni. It’s the story about a Jewish family that get’s put in a concentration camp during WWII. The father tries to make everything better for his son by telling him that the whole thing is a game. If he does everything his father says, he’ll earn points, and whoever gets to 1000 pionts the fastest gets a tank! It’s a very moving movie about the war, but also quite fun from time to time. I’m not gonna tell you how it ends, but it’s one of the few movies where I cried my eyeballs out at the end.
The other Italian movie I wanna tell you about is La meglio gioventù. It’s an epic story about the lives of two brothers in Italy, during the violent protests of the left wingers. This serie has a duration of about 6 hours, but is worth every minute. It gives a beautiful insight in the lives of the Italian people during the period of terror and afterwards and the actors in it are brilliant!
Pixar
After talking about Disney, there’s another company, affiliated with Disney, that makes amazing movies that I almost all love: Pixar. I love the Pixar movies, because they’re so beautifully made. Like with the movie Ratatouille for instance, you can see almost every individual hair in the fur of the rats, and the colours are often very vibrant, like in the movie Up! Besides that the story in those movies is often a little less predictable then in a Disney movie, and fairly original. There’s nothing more to say then: I love Pixar!
My favourite Pixar movies: Up, Ratatouille, Finding Nemo, Wall-E
Musicals
Again in tune with my love for music, I have a soft spot for musicals on film. I for example very much liked Mamma Mia, also because the actors sing the songs themselves, even though they’re not always that great. This is also the case in my two favourite musicals. Firstly there’s Moulin rouge with Nicole Kidman and Ewan McGregor. I love the way they sometimes use old songs, or parts of old songs, to make new ones that are relevant to the story. It’s always nice to be able to say: “hey I know that song!”. Besides that the story is a bit cheesy, but the acting and singing of Ewan McGregor and Nicole Kidman (and the rest of course!) makes up for that. It’s a fun movie with some dramatic moments: nicely balanced.
The other musical I love is Hairspray, not only because it has a definite message in it (everyone’s equal!). I just love the happy songs in the movie! Although I do prefer the songs sung by the more soulful part of the cast (Elijah Kelly & Queen Latifah) all the songs are nice. There’s one in particular that gives me goosebumps: I know where I’ve been sung by Queen Latifah. All in all a nice story with fun songs: you can’t go wrong!
Stephen King
I haven’t read a lot of King’s books yet, but I have seen a few adaptations of his books, and I love those movies. Here I want to name The green mile and Shawshank redemption: both talk about life in prison. The green mile I love, ‘cause of the performance of the guy who plays that big black man (John Cofey played by Michael Clarke Duncan), which is so amazing that that’s already enough reason to watch it. Other reasons are: the beautiful story, the small mouse, the annoying Percy and the friendship between the guards on the deathward.
Shawshank redemption shows you the story of a man in prison and his journey to friendship with his inmates and redemption through doing good deeds. He’s a smart guy and gets himself some privileges, until he’s ready to leave. A lovely story, great actors (Morgan Freeman alone is worth watching this) and a surprising ending.
French cinema
Beside Italian movies, I also watch some German and French movies, of which I want to name 2. Firstly, I love the movie Le fabuleux destin d’Amélie Poulain known also as “Amélie”. It’s a nice movie about a young woman who tries to find love and her own identity. Nicely accompanied by the music of Yann Tiersen, you’ll see a lot of beautiful colours, characteristic people and you get a lovely insight in this young woman’s life.
Another French movie I like features the world famous Gérard Depardieu. It’s a movie about a journalist trying to make sense of the death of one of Paris’ famous detectives Vidocq – the movie is named after this Vidocq. He tries to retrace Vidocqs steps and so unravels the mystery of Vidocq and The alchemist the detective was trying to capture. This all sounds strange, and the movie is quite strange, but it’s great! And the ending is so unpredictable, you don’t see that very often!
Joel and Ethan Coen
The Coen brothers are known for their weird movies – in almost all of them, one or more of the protagonists have a seriously weird haircut! I’ve seen quite a lot of those movies and there are a few I really like. I mostly like them because of the weirdness of the characters. Almost all of them have some sort of accent, or weird haircut, or strange habits. I won’t describe these movies to you, because it’s difficult to do that, without giving away too much details that’ll spoil it for you guys. The only thing I’m gonna say is: Watch them!
My favourite Coen brother movies: O brother where art thou, Fargo, The big Lebwoski
Famous movie cycles
There are a few cycles in movieland that you can’t have missed over the last few years, and I wanna talk about 2 of them: The lord of the rings and Harry Potter. All these have been big blockbuster movies, watched over and over, all over the world, and I can’t stay behind!
First of all the Lord of the rings trilogie: I love this story by Tolkien, taking place in a completely different world with Orks, wizards and Hobbits. I also read the book after I saw the movies, and that’s a must read. The actors are great and the production in its entirety is amazing. I can’t put a finger on exactly why I like the movies, but I do!
Last but not least let me talk about Harry Potter. First of all, I love the books! I’ve read all of them at least 6 times, and when the movies were coming out, I couldn’t help but wanting to see them all. (Tomorrow I’m going to The deathly hallows, part 2 in the cinema with my sister) The actors are good, but most of all the various directors didn’t let me down. For the most part, the movies live up to the expectations I had after reading the book. I can't help but loving them.
Well, these are my favourite movies, or the ones that have made a big impact on me in whatever way. I’m sure that I’m forgetting a lot of other movies though! What I want to know is: what are your favourites?
In mijn laatste post heb ik het gehad over mijn favoriete artiesten als een soort introductie van mijn muzieksmaak. Nu is het tijd om hetzelfde te doen met mijn favoriete films. Hier volgt een kleine selectie:
Ik wil graag beginnen met een film die eigenlijk geen film is. Het is een mini-serie genaamd The tenth kingdom, eigenlijk een soort family-favourite. Vooral mijn zusje vindt deze erg leuk. De serie duurt ongeveer 7 uur als je deze in zijn geheel kijkt. Het verhaal draait om een vader en dochter die in het land van sprookjes terechtkomen, waar Sneeuwwitje ooit koningin was en iedereen lang en gelukkig leeft. Ze zijn op een queeste om de magische spiegel te vinden die ze naar huis naar New York kan brengen. Het klinkt als een afgezaagd verhaal, maar het is eigenlijk best leuk en niet zo voorspelbaar als je zou denken. De serie geeft een originele interpretatie van de sprookjeswereld nadat de gebroeders Grimm stopten de verhalen te vertellen, is grappig maar tegelijkertijd ernstig en je zult je gedurende die 7 uur niet vervelen.
Disney
I love Disney films! Ook al zijn de verhalen soms wat voorspelbaar met dat eeuwige happy end, er is één reden waarom ik ze graag kijk: de Disney-liedjes zijn geweldig. Natuurlijk houd ik van muziek en de liedjes in Disney films hebben mooie melodieën. Toen ik klein was keek ik de films altijd in het Nederlands, omdat ik nog geen ondertitels kon lezen, maar de laatste jaren heb ik ook de Engelse versies van mijn favoriete Disney nummers beter leren kennen en deze zijn vaak zelfs nog beter.
Mijn favoriete Disney films: The little mermaid, Pocahontas, The lion king, Aladdin
Dutch translation
In mijn laatste post heb ik het gehad over mijn favoriete artiesten als een soort introductie van mijn muzieksmaak. Nu is het tijd om hetzelfde te doen met mijn favoriete films. Hier volgt een kleine selectie:
Ik wil graag beginnen met een film die eigenlijk geen film is. Het is een mini-serie genaamd The tenth kingdom, eigenlijk een soort family-favourite. Vooral mijn zusje vindt deze erg leuk. De serie duurt ongeveer 7 uur als je deze in zijn geheel kijkt. Het verhaal draait om een vader en dochter die in het land van sprookjes terechtkomen, waar Sneeuwwitje ooit koningin was en iedereen lang en gelukkig leeft. Ze zijn op een queeste om de magische spiegel te vinden die ze naar huis naar New York kan brengen. Het klinkt als een afgezaagd verhaal, maar het is eigenlijk best leuk en niet zo voorspelbaar als je zou denken. De serie geeft een originele interpretatie van de sprookjeswereld nadat de gebroeders Grimm stopten de verhalen te vertellen, is grappig maar tegelijkertijd ernstig en je zult je gedurende die 7 uur niet vervelen.
Disney
I love Disney films! Ook al zijn de verhalen soms wat voorspelbaar met dat eeuwige happy end, er is één reden waarom ik ze graag kijk: de Disney-liedjes zijn geweldig. Natuurlijk houd ik van muziek en de liedjes in Disney films hebben mooie melodieën. Toen ik klein was keek ik de films altijd in het Nederlands, omdat ik nog geen ondertitels kon lezen, maar de laatste jaren heb ik ook de Engelse versies van mijn favoriete Disney nummers beter leren kennen en deze zijn vaak zelfs nog beter.
Mijn favoriete Disney films: The little mermaid, Pocahontas, The lion king, Aladdin
Johnny Depp
Net als een groot aantal andere meiden van mijn leeftijd ben ik fan van Johnny Depp, niet perse vanwege zijn good looks (al is hij zeker cute!) maar voornamelijk omdat hij een goede acteur is. Wat voor rol hij ook speelt, hij doet het goed, en hij heeft nogal wat verschillende rollen gespeeld in zijn carrière. Probeer de karakters in de drie films die ik hieronder heb genoteerd (mijn favorieten!) maar eens te vergelijken - je zult niet veel overeenkomsten vinden.
Mijn favoriete Johnny Depp films: Chocolat, Sleepy Hollow, What's eating Gilbert Grape?
Heavy stories
Om de een of andere reden houd ik ervan om naar films te kijken die vrij zwaar zijn voor je emoties, en sommige daarvan blijven lang aan me plakken. Hier wil ik het hebben over twee films die een grote impact op mij hebben gehad. Ten eerste is daar Requiem for a dream, een film over drugs en verslaafden. Ik heb deze film de eerste keer gezien met mijn moeder, hij is vrij zwaar, omdat je de levens van de hoofdpersonen steeds verder achteruit ziet gaan naar gelang hun verslaving heftiger wordt. Er zitten een aantal levendige scenes in, die in mijn gedachten bleven hangen en van tijd tot tijd weer in mijn hoofd opduiken (ik heb een licht-fotografisch geheugen en dat zorgt ervoor dat bepaalde beelden - of ze nu vrolijk, verdrietig, eng of mooi zijn - in mijn hoofd blijven steken en onverwacht de kop op kunnen zetten, bijvoorbeeld als ik probeer in slaap te komen).
Een andere film die mij heeft ontroerd was Panic room, met Jodie Foster and Kristin Stewart. Het verhaal gaat over een moeder en dochter die vechten tegen inbrekers in hun huis en in een "panic room" vast komen te zitten. De dochter heeft echter diabetes en heeft haar insuline nodig. Zij wordt zieker en zieker! Het beeld van haar gezicht is in mijn netvlies gebrand en ik heb een paar dagen niet (goed) kunnen slapen vanwege dit beeld. Dit maakt het echter ook een goede film! Die beelden hebben dit effect op mij gehad, omdat het allemaal zó echt leek, wat altijd een goede kwaliteit is van een film als dit.
Net als een groot aantal andere meiden van mijn leeftijd ben ik fan van Johnny Depp, niet perse vanwege zijn good looks (al is hij zeker cute!) maar voornamelijk omdat hij een goede acteur is. Wat voor rol hij ook speelt, hij doet het goed, en hij heeft nogal wat verschillende rollen gespeeld in zijn carrière. Probeer de karakters in de drie films die ik hieronder heb genoteerd (mijn favorieten!) maar eens te vergelijken - je zult niet veel overeenkomsten vinden.
Mijn favoriete Johnny Depp films: Chocolat, Sleepy Hollow, What's eating Gilbert Grape?
Heavy stories
Om de een of andere reden houd ik ervan om naar films te kijken die vrij zwaar zijn voor je emoties, en sommige daarvan blijven lang aan me plakken. Hier wil ik het hebben over twee films die een grote impact op mij hebben gehad. Ten eerste is daar Requiem for a dream, een film over drugs en verslaafden. Ik heb deze film de eerste keer gezien met mijn moeder, hij is vrij zwaar, omdat je de levens van de hoofdpersonen steeds verder achteruit ziet gaan naar gelang hun verslaving heftiger wordt. Er zitten een aantal levendige scenes in, die in mijn gedachten bleven hangen en van tijd tot tijd weer in mijn hoofd opduiken (ik heb een licht-fotografisch geheugen en dat zorgt ervoor dat bepaalde beelden - of ze nu vrolijk, verdrietig, eng of mooi zijn - in mijn hoofd blijven steken en onverwacht de kop op kunnen zetten, bijvoorbeeld als ik probeer in slaap te komen).
Een andere film die mij heeft ontroerd was Panic room, met Jodie Foster and Kristin Stewart. Het verhaal gaat over een moeder en dochter die vechten tegen inbrekers in hun huis en in een "panic room" vast komen te zitten. De dochter heeft echter diabetes en heeft haar insuline nodig. Zij wordt zieker en zieker! Het beeld van haar gezicht is in mijn netvlies gebrand en ik heb een paar dagen niet (goed) kunnen slapen vanwege dit beeld. Dit maakt het echter ook een goede film! Die beelden hebben dit effect op mij gehad, omdat het allemaal zó echt leek, wat altijd een goede kwaliteit is van een film als dit.
Italiaanse cinema
Zoals ik jullie eerder vertelde leeft in mij een grote liefde voor Italië (ik studeerde Italiaans) en dat heeft ertoe geleid dat ik veel Italiaanse films heb gekeken. Er zijn twee films - om precies te zijn: een ervan is eigenlijk een mini-serie - die ik erg goed vind. Ten eerste de film La vita è bella met de lichtelijk excentrieke Roberto Benigni. Hij vertelt het verhaal van een Joodse familie die tijdens WOII in een concentratiekamp wordt gezet. De vader probeert het geheel beter te maken voor zijn zoontje door hem te vertellen dat alles een spel is. Als hij alles doet wat zijn vader zegt, verdient hij punten, en wie het eerste 1000 punten verzamelt krijgt een tank! Het is een zeer ontroerende film over de oorlog, maar van tijd tot tijd valt er ook te lachen. Ik zal niet vertellen hoe de film afloopt, maar het is een van de weinige films waar ik tranen met tuiten heb gehuild bij het einde.
De andere Italiaanse film waar ik jullie over wil vertellen is La meglio gioventù. Het is een episch verhaal over het leven van twee broers in Italië gedurende de gewelddadige linkse protesten. De serie duurt ongeveer 6 uur, maar is elke minuut meer dan waard. Het geeft een mooie kijk op het leven van de Italianen in de periode van terreur en daarna, en de acteurs zijn briljant!
Zoals ik jullie eerder vertelde leeft in mij een grote liefde voor Italië (ik studeerde Italiaans) en dat heeft ertoe geleid dat ik veel Italiaanse films heb gekeken. Er zijn twee films - om precies te zijn: een ervan is eigenlijk een mini-serie - die ik erg goed vind. Ten eerste de film La vita è bella met de lichtelijk excentrieke Roberto Benigni. Hij vertelt het verhaal van een Joodse familie die tijdens WOII in een concentratiekamp wordt gezet. De vader probeert het geheel beter te maken voor zijn zoontje door hem te vertellen dat alles een spel is. Als hij alles doet wat zijn vader zegt, verdient hij punten, en wie het eerste 1000 punten verzamelt krijgt een tank! Het is een zeer ontroerende film over de oorlog, maar van tijd tot tijd valt er ook te lachen. Ik zal niet vertellen hoe de film afloopt, maar het is een van de weinige films waar ik tranen met tuiten heb gehuild bij het einde.
De andere Italiaanse film waar ik jullie over wil vertellen is La meglio gioventù. Het is een episch verhaal over het leven van twee broers in Italië gedurende de gewelddadige linkse protesten. De serie duurt ongeveer 6 uur, maar is elke minuut meer dan waard. Het geeft een mooie kijk op het leven van de Italianen in de periode van terreur en daarna, en de acteurs zijn briljant!
Pixar
Nadat ik het hiervoor over Disney heb gehad, moet ik vertellen dat er nog een ander bedrijf is, gelieerd aan Disney, dat geweldige films maakt die ik bijna allemaal heerlijk vind: Pixar. Ik houd van de films van Pixar, omdat ze zo mooi gemaakt worden. Bijvoorbeeld in de film Ratatouille: je kan bijna elk haartje in de vacht van de ratten zien en de kleuren zijn vaak erg krachtig, bijvoorbeeld in de film Up! Daarnaast is het verhaal in deze films vaak ietwat minder voorspelbaar dan in Disney films, en redelijk origineel. IK kan niets anders zeggen dan: I love Pixar!
Mijn favoriete Pixar films: Up!, Ratatouille, Finding Nemo, Wall-E
Nadat ik het hiervoor over Disney heb gehad, moet ik vertellen dat er nog een ander bedrijf is, gelieerd aan Disney, dat geweldige films maakt die ik bijna allemaal heerlijk vind: Pixar. Ik houd van de films van Pixar, omdat ze zo mooi gemaakt worden. Bijvoorbeeld in de film Ratatouille: je kan bijna elk haartje in de vacht van de ratten zien en de kleuren zijn vaak erg krachtig, bijvoorbeeld in de film Up! Daarnaast is het verhaal in deze films vaak ietwat minder voorspelbaar dan in Disney films, en redelijk origineel. IK kan niets anders zeggen dan: I love Pixar!
Mijn favoriete Pixar films: Up!, Ratatouille, Finding Nemo, Wall-E
Musicals
Wederom in overeenstemming met mijn liefde voor muziek heb ik een zwak voor film-musicals. Ik vond Mamma Mia bijvoorbeeld erg leuk, ook omdat de acteurs de liedjes zelf zingen, ook al zijn ze niet altijd zo goed. Dit is ook het geval met mijn twee favoriete musicals. Ten eerste is daar Moulin Rouge met Nicole Kidman en Ewan McGregor. Ik vind het heerlijk dat ze soms oude liedjes, of delen van oude liedjes gebruiken om nieuwe songs te maken die relevant zijn voor het plot. Het is altijd leuk als je kunt zeggen: "Hey, dat liedje ken ik!". Naast dit alles is het verhaal een beetje afgezaagd, maar het acteren en zingen van Ewan McGregor en Nicole Kidman (en de rest natuurlijk!) maakt veel goed. Het is een leuke film met wat dramatische scènes: goede balans.
De andere musical die ik erg goed vind is Hairspray, niet alleen omdat deze een duidelijke boodschap brengt (iedereen is gelijk!). Ik vind de vrolijke liedjes in de film geweldig! Hoewel ik toch liever luister naar de liedjes die worden gezongen door het soulvollere deel van de cast (Elijah Kelly & Queen Latifah) zijn alle liedjes leuk. Er is er een in het bijzonder die mij kippenvel bezorgt: I know where I've been gezongen door Queen Latifah. Al met al is het een aardig verhaal met leuke liedjes: wat wil je nog meer!
Wederom in overeenstemming met mijn liefde voor muziek heb ik een zwak voor film-musicals. Ik vond Mamma Mia bijvoorbeeld erg leuk, ook omdat de acteurs de liedjes zelf zingen, ook al zijn ze niet altijd zo goed. Dit is ook het geval met mijn twee favoriete musicals. Ten eerste is daar Moulin Rouge met Nicole Kidman en Ewan McGregor. Ik vind het heerlijk dat ze soms oude liedjes, of delen van oude liedjes gebruiken om nieuwe songs te maken die relevant zijn voor het plot. Het is altijd leuk als je kunt zeggen: "Hey, dat liedje ken ik!". Naast dit alles is het verhaal een beetje afgezaagd, maar het acteren en zingen van Ewan McGregor en Nicole Kidman (en de rest natuurlijk!) maakt veel goed. Het is een leuke film met wat dramatische scènes: goede balans.
De andere musical die ik erg goed vind is Hairspray, niet alleen omdat deze een duidelijke boodschap brengt (iedereen is gelijk!). Ik vind de vrolijke liedjes in de film geweldig! Hoewel ik toch liever luister naar de liedjes die worden gezongen door het soulvollere deel van de cast (Elijah Kelly & Queen Latifah) zijn alle liedjes leuk. Er is er een in het bijzonder die mij kippenvel bezorgt: I know where I've been gezongen door Queen Latifah. Al met al is het een aardig verhaal met leuke liedjes: wat wil je nog meer!
Stephen King
Ik heb nog niet zoveel boeken van King gelezen, maar ik heb een paar bewerkingen van zijn boeken gezien, en ik houd van die films. Hier wil ik The green mile en Shawshank redemption noemen: beide gaan over het leven in de gevangenis. The green mile vind ik geweldig vanwege de prestatie van die man die die grote zwarte man speelt (John Cofey gespeeld door Michael Clarke Duncan), die zo geweldig is dat alleen zijn acteerwerk al een reden is om deze film te kijken. Andere redenen: een mooi verhaal, het muisje, die irritante Percy en de vriendschap tussen de bewakers van death row.
Shawshank redemption laat je het verhaal horen van een man in de gevangenis en zijn reis tot vriendschap met zijn medegevangenen en tot verlossing door zijn goede daden. Hij is een slimme man en weet wat privileges te verkrijgen, tot hij klaar is om te vertrekken. Een aantrekkelijk verhaal, goede acteurs (Morgan Freeman is het al waard om deze film te kijken) en een verrassend einde.
Ik heb nog niet zoveel boeken van King gelezen, maar ik heb een paar bewerkingen van zijn boeken gezien, en ik houd van die films. Hier wil ik The green mile en Shawshank redemption noemen: beide gaan over het leven in de gevangenis. The green mile vind ik geweldig vanwege de prestatie van die man die die grote zwarte man speelt (John Cofey gespeeld door Michael Clarke Duncan), die zo geweldig is dat alleen zijn acteerwerk al een reden is om deze film te kijken. Andere redenen: een mooi verhaal, het muisje, die irritante Percy en de vriendschap tussen de bewakers van death row.
Shawshank redemption laat je het verhaal horen van een man in de gevangenis en zijn reis tot vriendschap met zijn medegevangenen en tot verlossing door zijn goede daden. Hij is een slimme man en weet wat privileges te verkrijgen, tot hij klaar is om te vertrekken. Een aantrekkelijk verhaal, goede acteurs (Morgan Freeman is het al waard om deze film te kijken) en een verrassend einde.
Franse cinema
Naast Italiaanse films, kijk ik ook soms Duitse en Franse films, waar ik er twee van wil noemen. Ten eerste is Le fabuleux destin d'Amélie Poulain aka "Amélie" een van mijn favorieten. Het is een leuke film over een jonge vrouw die op zoek is naar liefde en een eigen identiteit. Heerlijk begeleid door de muziek van Yann Tiersen, zul je mooie kleuren zien, karakteristieke personen en een mooi inkijkje in het leven van deze jonge vrouw.
In een andere Franse film die ik leuk vind zit de wereldberoemde Gérard Depardieu. Het is een film over een journalist die de waarheid zoekt achter de dood van een van Parijs' beroemdste detectives Vidocq - waar de film ook naar vernoemd is. Hij probeert Vidocqs stappen te traceren en onthult het mysterie van Vidocq en van The alchemist, waar de detective achteraan zat. Het klinkt allemaal vreemd, en de film is ook vrij vreemd, maar hij is geweldig! En het einde is zo onvoorspelbaar, dat zie je niet vaak!
In een andere Franse film die ik leuk vind zit de wereldberoemde Gérard Depardieu. Het is een film over een journalist die de waarheid zoekt achter de dood van een van Parijs' beroemdste detectives Vidocq - waar de film ook naar vernoemd is. Hij probeert Vidocqs stappen te traceren en onthult het mysterie van Vidocq en van The alchemist, waar de detective achteraan zat. Het klinkt allemaal vreemd, en de film is ook vrij vreemd, maar hij is geweldig! En het einde is zo onvoorspelbaar, dat zie je niet vaak!
Joel en Ethan Coen
De Coen broers staan bekend om hun vreemde films - in bijna elke film hebben een of meer hoofdpersonages een ernstig raar kapsel! Ik heb er best een aantal van gezien en er zijn er een paar die ik erg goed vind, voornamelijk vanwege de gekte van de karakters. Bijna allemaal hebben ze een vreemd accent, een vreemd kapsel of vreemde gewoontes. Ik zal de films niet beschrijven, omdat dit moeilijk is zonder te veel details weg te geven die de films kunnen verpesten voor jullie. Alles wat ik zal zeggen is: kijk ze!
Mijn favoriete Coen broers films: O brother where art thou, Fargo, The big Lebowski
De Coen broers staan bekend om hun vreemde films - in bijna elke film hebben een of meer hoofdpersonages een ernstig raar kapsel! Ik heb er best een aantal van gezien en er zijn er een paar die ik erg goed vind, voornamelijk vanwege de gekte van de karakters. Bijna allemaal hebben ze een vreemd accent, een vreemd kapsel of vreemde gewoontes. Ik zal de films niet beschrijven, omdat dit moeilijk is zonder te veel details weg te geven die de films kunnen verpesten voor jullie. Alles wat ik zal zeggen is: kijk ze!
Mijn favoriete Coen broers films: O brother where art thou, Fargo, The big Lebowski
Beroemde filmcycli
Er zijn een paar cycli in filmland die je niet hebt kunnen ontlopen de laatste jaren en ik wil het over twee daarvan hebben: The lord of the rings en Harry Potter. Deze cycli hebben blockbuster films voortgebracht, die constant worden gekeken, over de hele wereld, en dan kan ik niet achterblijven!
Ten eerste de Lord of the rings trilogie: ik houd van dit verhaal van Tolkien, dat plaatsvindt in een compleet andere wereld met orks, tovenaars en hobbits. Ik heb ook het boek gelezen na het zien van de films en dat is een mustread. De acteurs zijn goed en de productie in haar geheel is geweldig. Ik kan niet precies aanduiden waarom ik de films leuk vind, maar dat is zo!
Niet in de laatste plaats wil ik het hebben over Harry Potter. Ten eerste vind ik de boeken al geweldig! Ik heb ze allemaal minstens 6 keer gelezen en toen de films uitkwamen moest ik die wel allemaal zien. (Morgen ga ik naar The deathly hallows, part 2 in de bioscoop met mijn zusje) De acteurs zijn goed, maar voornamelijk is het zo dat de verschillende regisseurs me niet hebben teleurgesteld. Voor het grootste deel voldoen de films aan de verwachtingen die ik had na het lezen van de boeken. I can't help loving them.
Dit zijn mijn favoriete films, of die films die een grote impact op mij hebben gehad op wat voor manier dan ook, maar ik weet zeker dat ik een hele hoop andere films vergeet! Wat ik wil weten is: wat zijn jullie favorieten?
Er zijn een paar cycli in filmland die je niet hebt kunnen ontlopen de laatste jaren en ik wil het over twee daarvan hebben: The lord of the rings en Harry Potter. Deze cycli hebben blockbuster films voortgebracht, die constant worden gekeken, over de hele wereld, en dan kan ik niet achterblijven!
Ten eerste de Lord of the rings trilogie: ik houd van dit verhaal van Tolkien, dat plaatsvindt in een compleet andere wereld met orks, tovenaars en hobbits. Ik heb ook het boek gelezen na het zien van de films en dat is een mustread. De acteurs zijn goed en de productie in haar geheel is geweldig. Ik kan niet precies aanduiden waarom ik de films leuk vind, maar dat is zo!
Niet in de laatste plaats wil ik het hebben over Harry Potter. Ten eerste vind ik de boeken al geweldig! Ik heb ze allemaal minstens 6 keer gelezen en toen de films uitkwamen moest ik die wel allemaal zien. (Morgen ga ik naar The deathly hallows, part 2 in de bioscoop met mijn zusje) De acteurs zijn goed, maar voornamelijk is het zo dat de verschillende regisseurs me niet hebben teleurgesteld. Voor het grootste deel voldoen de films aan de verwachtingen die ik had na het lezen van de boeken. I can't help loving them.
Dit zijn mijn favoriete films, of die films die een grote impact op mij hebben gehad op wat voor manier dan ook, maar ik weet zeker dat ik een hele hoop andere films vergeet! Wat ik wil weten is: wat zijn jullie favorieten?
